احمد غم خویش با علی (ع) می‌گوید
اسرار به مرتضی علی (ع) می‌گوید
نازم به علی که عالم از روی نیاز
با صوت بلند، یا علی (ع) می‌گوید
***
خورشید محمد (ص) و علی (ع) چون ماه است
اسرار حیات را علی(ع) آگاه است
من مفتخرم که شیعه‌ی نام وی‌ام
گلبانگ دلم، علی(ع) ولی الله است
***
با یک دل پاک و صیقلی می‌گویم
از عشق امام اوّلی می‌گویم
«لولا علی لما خلقتک»، دل من!
از روز نخست، یا علی(ع) می‌گویم
***
در گلشن عشق، مرغ جانانه شدی
در مسلخ عشق، مرد مردانه شدی
از عشق به عشق، یک علی(ع) فاصله است
از خانه در آمدی و در خانه شدی
***
مولود حریم کبریا است علی(ع)
پرورده‌ی مهد مصطفی است علی(ع)
آن شیر خدا، شاه عرب، ماه نجف
معنای نزول لافتی است علی(ع)
***
در مدح علی(ع) زبان چه قاصر شده است
دیوان به علی(ع) کتاب فاخر شده است
جز عشق علی (ع) هیچ ندارد دل من
فضل و کرمش امید شاعر شده است
حسین شادمهر
