شعر طنز : خانه تکانی

اندوه و غم از سینه تکاندیم

از سینه غم و کینه تکاندیم

اسفند شد و این شب عیدی

آن غصّه‌ی دیرینه تکاندیم

از پنجره و مبل گرفتیم

تا پرده و آیینه تکاندیم

آویز شدیم از در و دیوار

چون گله‌ی بوزینه تکاندیم

کردیم از آن شنبه چو آغاز

تا آخر آدینه تکاندیم

بر صورت ما ماند سیاهی

تا دوده ز شومینه تکاندیم

با معده‌ی خالی به شب و روز

با دست پر از پینه تکاندیم

در قالب یک کار گروهی

نرّینه و مادینه تکاندیم

تا شرّ نشود نوعِ تکان‌ها

با حفظ طمأنینه تکاندیم

رفتیم خرید شب عید و

سرمایه‌ی نقدینه تکاندیم

وامی که گرفتیم یهو رفت

جیب کت پشمینه تکاندیم

القصه، تکاندیم و تکاندیم

با زحمت بیشینه تکاندیم

 حسین شادمهر

شعر طنز: شب عید

شب عید آمد و وقت خرید است

دوباره نوبت بازار عید است

 

دوباره جنس بنجل توی بازار

به اسم اینکه اجناس جدید است

 

دوباره شخص مسئول گرامی

مهیای بسی وعده وعید است

 

تمام وعده‌هایش حرف مفت است

همین جوری، بدون سررسید است

 

گرانی‌های تازه توی راهند

نه با شیب ملایم، که شدید است

 

نه آجیلی، نه مرغی، نه کبابی

مرا از سفره اینها ناپدید است

 

شب عید است و فال بخت، اما

دل بی دولت من ناامید است

 

به رویم بسته شد درهای بسیار

کمربندم پر از دسته کلید است

 

علیرغم تمام این مسایل

حلول سال نو آیا مفید است؟

 

دعا کردیم "حوّل حالنا" را

شود به حال ما؟ خیلی بعید است

 

حسین شادمهر

 

رباعی: هر جور صدا کنم، جوابت عشق است

به مناسبت روز مادر

هر جور صدا کنم، جوابت عشق است

هر شب سر سفره، نان و آبت عشق است

پیغمبر عشقی و پر از معجزه‌ای

تو حضرت مادری، کتابت عشق است

حسین شادمهر

شعر طنز : صف گوشت

جان من گوشت نخور، گوشت ضرر دارد هان!

در صف گوشت نرو، چون که خطر دارد هان!

می‌فشارند تو را بس که همه از سر مهر

هر که رفته، به یقین درد کمر دارد هان!

و اگر برد کسی جان به سلامت از صف

استخوان کمرش شاه فنر دارد هان!

مرد همسایه اگر گوشت خریده بی صف

مطمئناً سر صف، چند نفر دارد هان!

گوشت با قیمت کم، گر به تو می‌داد کسی

تو از او گوشت نخر، گوشت خر دارد هان!

"مشکل خویش بر پیر مغان بردم دوش"

او هم از گوشت مرا باز حذر دارد هان!

مشکل گوشت اگر هست ولی شکر هنوز

چه کسی از نود و هشت خبر دارد؟ هان!

« حسین شادمهر »

(روزنامه قانون، ضمیمه طنز بی‌قانون)