رباعی: ای دل غم بی‌حواسی‌ات را چه کنم؟

ای دل غم بی‌حواسی‌ات را چه کنم؟

بی‌صبری و پُر هراسی‌ات را چه کنم؟

طوفانی و بارانی و پر گرد و غبار ...

هشدار هواشناسی‌ات را چه کنم؟

«حسین شادمهر»

دوبیتی: گل احساس خود را دفن می‌کرد

السلام علیک یا فاطمه الزهرا

گل احساس خود را دفن می‌کرد

یکی الماس خود را دفن می‌کرد

علی ابن ابیطالب در آن شهر

شبانه یاس خود را دفن می‌کرد

«حسین شادمهر»

غزل: ببار ای سپید صمیمی

ببار ای سپید صمیمی، ببار
برای دل من سپیدی بیار

شکوه شکوفایی‌ات دیدنی‌ست
بیفشان شکوفه، هزاران هزار

پر از حسّ زیبا شدن گشته‌ام
و از شوق برفم چسان بی‌قرار

به داماد شمشاد فرخنده باد
وصال عروس سپید چنار

چه برفی، چه برفی، سپید سپید
چه فصلی، چه فصلی، بهار بهار!


«حسین شادمهر»

رباعی: برای شهدای آتش‌نشان

تقدیم به روح بلند شهدای آتش‌نشان

در دفتر عشق نقش دلکش زده‌ای

اسطوره شدی، تنه به آرش زده‌ای

ای سرخ قبا برای سرسبزی باغ

خود را همه جا به آب و آتش زده‌ای

«حسین شادمهر»

این روزها آوار غم عزیزان آتش‌نشان که جان خود را برای نجان هموطنان خویش ایثار کرده‌اند

 و اینک خود در زیر آتش و آوار ساختمان پلاسکو گرفتار شده‌اند،

بر دلهای همه ما سنگینی می‌کند.

 به پاس تلاش و فداکاری‌شان می ایستیم و

 برای شادی روح شهدای آتش‌نشان دعا می‌کنیم.