به دست یار مستم دادی ای دل

به دست یار مستم دادی ای دل

زبونانه شکستم دادی ای دل

پس از عمری ریا و زهدورزی

چه کاری بود دستم دادی ای دل

حسین شادمهر

از مجموعه شعر: فرصت‌های ابری / نشرمایا ، 1394

نگاهت بر دلم لبخند می‌زد

نگاهت بر دلم لبخند می‌زد

دلم را می‌شکست و بند می‌زد

مفاعیلن مفاعیلن مفاعیل

دلم را با دلت پیوند می‌زد

حسین شادمهر

از مجموعه شعر: فرصت‌های ابری / نشرمایا ، 1394

کمی تا قسمتی بارانی‌اش کن

دلم را آنچه خود می‌دانی‌اش کن

به نورعشق خود نورانی‌اش کن

دلم را بغض سنگینی گرفته

کمی تا قسمتی بارانی‌اش کن

«حسین شادمهر»

از مجموعه شعر: فرصت‌های ابری / نشرمایا ، 1394

بهاران دل انگیزم تو هستی

بهاران دل انگیزم تو هستی

شکوه فصل پاییزم تو هستی

و تنها تک درختی که دلم خواست

به آن دل را بیاویزم تو هستی

حسین شادمهر

هرزه گردم مشمار

گرچه هر کوچه به دنبال توام

هرزه گردم مشمار

هرزه گردم مشمار

من به دنبال دلم آمده‌ام!

حسین شادمهر

دلداده‌ی چشم مست یاری هستم

دلداده‌ی چشم مست یاری هستم

من کُشته‌ی غمزه‌ی نگاری هستم

پرسید که آیا تو فدایم هستی

آری هستم، آری هستم، آری هستم

حسین شادمهر

کشیدم نقشه و شد نقش بر آب

کشیدم نقشه و شد نقش بر آب

دلم بی عشق مانده مرداب

به دریای نگاهت دعوتم کن

مرا هم لحظه‌ای دریاب، دریاب

حسین شادمهر

به باغ غنچه‌ها سر می‌زدم کاش

به باغ غنچه‌ها سر می‌زدم کاش

پری هم با کبوتر می‌زدم کاش

و وقتی باد پاییزی به در کوفت

دل خود را به آن در می‌زدم کاش

حسین شادمهر

همیشه عشق با غم در تلاقی‌ست

همیشه عشق با غم در تلاقی‌ست

تو گویی عشق با غم هم‌اتاقی‌ست

چه دل‌ها مانده اینجا پای در گل

زمین عشق گویا باتلاقی‌ست

حسین شادمهر

نگــــاهم بازپخـــش عشــــق او بود

نگــــاهم بازپخـــش عشــــق او بود

به رخســـارم درفش عشـــق او بود

دلــی عاشق، دلــی بیدار هر شـــب

درونم پـــاس بخـش عشـــق او بود

"حسین شادمهر"