دوبیتی: دعای خیر مادر

 

اگر سرو و صنوبر داری ای دل

بهاران را تو باور داری ای دل

بِدان این سبزیِ دلخواه را از

دعای خیر مـــادر داری ای دل

 

 

حسین شادمهر 

 

 

رباعی: تا فصل بهار ...

باد آمده تا نوید مرگم بدهد

هشدار به رگبار تگرگم بدهد

مانند درخت منتظر می‌مانم

تا فصل بهار، بار و برگم بدهد

«حسین شادمهر»

دوبیتی: به دست خود درختی می‌نشاندم!

چه خشک و بی گُل و بی سایه ماندم

نه برگی از درختی سبز خواندم

برای یادگاری کاش من هم

به دست خود درختی می‌نشاندم!

حسین شادمهر

رباعی: ای دل غم بی‌حواسی‌ات را چه کنم؟

ای دل غم بی‌حواسی‌ات را چه کنم؟

بی‌صبری و پُر هراسی‌ات را چه کنم؟

طوفانی و بارانی و پر گرد و غبار ...

هشدار هواشناسی‌ات را چه کنم؟

«حسین شادمهر»

دوبیتی: گل احساس خود را دفن می‌کرد

السلام علیک یا فاطمه الزهرا

گل احساس خود را دفن می‌کرد

یکی الماس خود را دفن می‌کرد

علی ابن ابیطالب در آن شهر

شبانه یاس خود را دفن می‌کرد

«حسین شادمهر»

غزل: ببار ای سپید صمیمی

ببار ای سپید صمیمی، ببار
برای دل من سپیدی بیار

شکوه شکوفایی‌ات دیدنی‌ست
بیفشان شکوفه، هزاران هزار

پر از حسّ زیبا شدن گشته‌ام
و از شوق برفم چسان بی‌قرار

به داماد شمشاد فرخنده باد
وصال عروس سپید چنار

چه برفی، چه برفی، سپید سپید
چه فصلی، چه فصلی، بهار بهار!


«حسین شادمهر»

دوبیتی: به صیدش در قفس افتادی ای دل

به صیدش در قفس افتادی ای دل
به راهش از نفس افتادی ای دل
"کبوتر با کبوتر ..."، گفته باشم
به دنبال مگس افتادی ای دل

«حسین شادمهر»

رباعی: باید که رفیق را فراموش کنم!

احساسِ رقیق را فراموش کنم
فریادِ غریق را فراموش کنم
از بس که رفیق نارفیقی کرده
باید که رفیق را فراموش کنم!

«حسین شادمهر»

امشب شب یلداست و من خوشحالم

 

 

شب را همه تا سحر کنارت هستم

با دفتر شعر تر کنارت هستم

امشب شب یلداست و من خوشحالم

یک ثانیه بیشتر کنارت هستم

 

 

«حسین شادمهر»

 

#یلدا_مبارک #یلدامبارک #شب_یلدا #یلدا

دوبیتی: شب عید و شب دی ، یا رضا جان

شب عید و شب دی ، یا رضا جان
پیاپی و پیاپی ، یا رضا جان
دلم تنگ است آقا جان طلب کن
قرار ما بگو کی؟ یا رضا جان


حسین شادمهر