شعرهای حسین شادمهر

اندوه و غم از سینه تکاندیم

از سینه غم و کینه تکاندیم

اسفند شد و این شب عیدی

آن غصّه‌ی دیرینه تکاندیم

از پنجره و مبل گرفتیم

تا پرده و آیینه تکاندیم

کردیم از آن شنبه چو آغاز

تا آخر آدینه تکاندیم

بر صورت ما ماند سیاهی

تا دوده ز شومینه تکاندیم

با معده‌ی خالی به شب و روز

با دست پر از پینه تکاندیم

در قالب یک کار گروهی

نرّینه و مادینه تکاندیم

تا شرّ نشود نوعِ تکان‌ها

با حفظ طمأنینه تکاندیم

رفتیم خرید شب عید و

سرمایه‌ی نقدینه تکاندیم

وامی که گرفتیم یهو رفت

جیب کت پشمینه تکاندیم

چون که الکی بود، دل و دست

از وعده‌ی پیشینه تکاندیم

القصه، تکاندیم و تکاندیم

با زحمت بیشینه تکاندیم

خاکی که فراهم شد از این راه

آن را سر کابینه تکاندیم

حسین شادمهر