شعرهای حسین شادمهر

به یاد «فرهاد خسروی» نوجوان کولبر

در سکوت درّه‎ها فریادها یخ بسته‎اند
جان شیرین رفته و «فرهادها» یخ بسته‎اند

سینه‎ها صندوق ماتم، چشم‎ها دریای شور
خاطرات دلخوشی در یادها یخ بسته‎اند

بر تن تازه درختان می‎خورد شلاق باد
نونهالان در هجوم بادها یخ بسته‎اند

سوز سرمای زمستان، خرمن انبوه برف
باغ را آتش زد و شمشادها یخ بسته‎اند

هیچکس کاری نکرد و هیچکس حرفی نزد
از گلو خون آمد و نقّادها یخ بسته‎اند

-
مُرد اما آخرین فریاد او یک مشت شد
از هراس مشت‎ها، جلادها یخ بسته‎اند

حسین شادمهر