بر مادر منتظر نوید آوردند آلالهی سرخ را سپید آوردند در شهر هوای عشق جاری شده است از جبههی عاشقی، شهید آوردند
"حسین شادمهر"
مظلوم و اسیر و خسته پرواز تو بود با بال و پر شکسته پرواز تو بود از خاک به افلاک چنین مستانه با دست به زور بسته پرواز تو بود
چه خشک و بی گل و بی سایه ماندم
نه برگی از درختی سبز خواندم
برای یادگاری کاش من هم
به دست خود درختی مینشاندم!
عقابانه ره کرکس گرفتندچه مردانه ره ناکس گرفتندشهیدان وطن را میستایمکه از دشمن، وطن را پس گرفتند