با نام علی اذان دین کامل شد

امداد علی جواب هر مشکل شد

با نام علی اذان دین کامل شد

روزی که اذان به گوش من می‌گفتند

آن روز مرا "علی، علی" در دل شد

حسین شادمهر

ما عشق علی به سینه مهمان داریم

ما عشق علی به سینه مهمان داریم

از نام علی مدد فراوان داریم

روزی که به خاک گور مهمان گردیم

چشم مدد از علی کماکان داریم

«حسین شادمهر»

از روز نخست، یا علی می‌گویم

با یک دل پاک و صیقلی می‌گویم

از عشق امام اولی می‌گویم

"لَولا عَلیٌ لَما خَلَقتُک..." دل من!

از روز نخست، یا علی می‌گویم

حسین شادمهر

احمد غم خویش با علی می‌گوید

احمد غم خویش با علی می‌گوید

اسرار به مرتضی علی می‌گوید

نازم به علی که عالم از روی نیاز

با صوت بلند یا علی می‌گوید

«حسین شادمهر»

آیین رونمایی از کتاب شعر "فرصت‌های ابری"

روز شنبه 13 شهریور ماه 1395 مصادف با خجسته سالروز پیوند آسمانی حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س)، مراسم رونمایی از کتاب مجموعه شعر "فرصت‌های ابری" با همت مسئولان محترم اداره کتابخانه‌های عمومی استان البرز (کرج) و شهرستان فردیس در فرهنگسرای گلستان شهر فردیس برگزار شد. شعرهایی شنیدیم و خواندیم. محفل کتابخوانی و ادبی خوبی بود.

کتاب "فرصت‌های ابری" مجموعه دوبیتی‌های من است که اردیبهشت 95 توسط نشر مایا منتشر شده است.

نه تیراژ کتابم بیشتر شد

نه حتی نان و آبم بیشتر شد

برای شعر گفتن از تو ای عشق

فقط رنج و عذابم بیشتر شد

«حسین شادمهر»

پیوند آسمانی مبارک

امام صادق (ع):

لَولا أنَّ اللَّهَ خَلَقَ أمیرَ المُؤمِنینَ لِفاطِمَةَ ما کانَ لَها کُفوٌ عَلَی ظَهرِ الأرض.
اگر خداوند امیرمؤمنان را برای فاطمه نمی‏آفرید، در زمین همتایی برای او نبود. 

زهرا و علی چه عشقتان جاوید است
از شادی وصلتان، دو عالم عید است
ما کان لها کفو علی ظهر الارض
همتای تو ای ماه، فقط خورشید است

«حسین شادمهر»

آهو شوم و پناه این در باشم

نذر امام غریب
 

باید به هوای عشق بی حد بروم
باید به همان سرا و گنبد بروم
گویا که هوای عاشقی کرده دلم
باید که دوباره باز مشهد بروم
 
*
آهو شوم و پناه این در باشم
در سایه‌ی آن سرو و صنوبر باشم
ای کاش مرا بال و پری بود که من
دور حرم دوست کبوتر باشم
 
*
در نزد ضعیف، یا معین الضعفاست
در نزد غریب، یا غریب الغرباست
اینجا همه حاجت از رضا(ع) می‌گیرند
این صحن و سرای طوس، حج فقراست
 
*
آقا! بطلب که باز زایر بشوم
در صحن و سرای عشق، حاضر بشوم
زیباست چه زیباست سرودن از تو
رخصت بده تا دعبل شاعر بشوم
 
*
یارب که مرا ز عشق حاصل بشود
پابوسی شاه طوس شامل بشود
این دل به نوای عشق، بیدل بشود
با گوشه‌ی چشم دوست، دعبل بشود


«حسین شادمهر»

هر کس که رسید حق ملت را خورد

هر کس که رسید حق ملت را خورد

بی واهمه از کسی، فراوان هم بُرد

از «مهر» و «امیدِ» راست و چپ؛ مأیوس

از فیش و فساد، جان ملت افسرد

حسین شادمهر

دور از تو ولی به روزه‌ام شک دارم

منظور من از هلال مه‌پاره تویی
عید من درماند‌ه‌ی بیچاره تویی
دور از تو ولی به روزه‌ام شک دارم
غم می‌خورم و موجب کفاره تویی

«حسین شادمهر»

رباعی: خداحافظ بهار

ای یار و نگار من، خداحافظِ تو

رفتی ز کنار من، خداحافظِ تو

با «تیر» فراق تیره‌روزم کردی

ای فصل بهار من، خداحافظِ تو

«حسین شادمهر»