رباعیات: شورای شهر

در نکوهش جاروجنجال شورا شدن، تبلیغات آلوده کننده و دادن وعده‌های توخالی کاندیداها


1
با پول شما به دور دنیا بروم!
هر روز سوار بنز، ویلا بروم!
برنامه‌ی خوب و جامعی ریخته‌ام
با رای شما اگر به شورا بروم!


2
از بس به دروغ خوش زبانی کردند
ما مردم شهر را روانی کردند
افسوس که شهر را همین مدعیان
تبدیل به یک زباله‌دانی کردند


حسین شادمهر

رباعی: مدیون شهیــد مرزبان است وطن

امروز اگر امن و امان است وطن

سرسبزترین مــرز جهان است وطن

سرتاسـر مــــرز لاله‌ای روییده

مدیون شهیــد مرزبان است وطن

«حسین شادمهر»

رباعی: اعیاد شعبانیه

«فرا رسیدن اعیاد شعبانیه مبارک باد»


شیــرانِ یلِ سپــاه دارد در خود
خورشیـدِ شبِ سیاه دارد در خود
به‌به! چه خجسته و مبارک، شعبـان
یک ماه، که پنج ماه دارد در خود


حسین شادمهر

 

رباعی: لاله‌ی سرخ شکفت

 از خاک سیـاه، لاله‌ی ســـرخ شکفت

بر شاخه‌ی گل، پرنده‌ها جفت به جفت

همــراه نگـــار پس قــدم بایـد زد

در سایه‌ی زلـف یـار بایست که خفت

«حسین شادمهر»

رباعی: در مدح مولا علی(ع)

چند رباعی در مدح مولاعلی(ع)


امداد علی^(ع) جواب هر مشکل شد
با نام علی^(ع) اذان دین کامل شد
روزی که اذان به گوش من می‌گفتند
آن روز مرا علی^(ع) علی^(ع) در دل شد
*

ما عشق علی^(ع) به سینه مهمان داریم
از نام علی^(ع) مدد فراوان داریم.
روزی که به خاک گور مهمان گردیم
چشم مدد از علی^(ع) کماکان داریم
*

احمد غم خویش با علی^(ع) می‌گوید
اسرار به مرتضی علی^(ع) می‌گوید
نازم به علی که عالم از روی نیاز
با صوت بلند، یا علی^(ع) می‌گوید
*

خورشید محمد^(ص)و علی^(ع) چون ماه است
اسرار حیات را علی^(ع)  آگاه است
من مفتخرم که شیعه‌ی مولایم
گلبانگ دلم، علی^(ع) ولی الله است
*

با یک دل پاک و صیقلی می‌گویم
از عشق امام اوّلی می‌گویم
«لَوْلا عَلِىٌّ لَما خَلَقْتُک» ، دل من!
از روز نخست، یا علی^(ع) می‌گویم
*

در گلشن عشق، مرغ جانانه شدی
در مسلخ عشق، مرد مردانه شدی
از عشق به عشق، یک علی^(ع) فاصله است
از خانه در آمدی و در خانه شدی
*

مولود حریم کبریا است علی^(ع)
پرورده‌ی مهد مصطفی است علی^(ع)
آن شیر خدا،  شاه عرب، ماه نجف
معنای نزول لافتی است علی^(ع)
*

در مدح علی^(ع) زبان چه قاصر شده است
دیوان به علی^(ع) کتاب فاخر شده است
جز عشق علی^(ع) هیچ ندارد دل من

فضل و کرمش امید شاعر شده است

التماس دعا

«حسین شادمهر»

رباعی: ما چشم براهیم...

گفتی که پس از خزان و دی می‌آیی
با فصل گُل و گلاب و مِی می‌آیی
بر شاخه شکوفه زد، پرستو برگشت
ما چشم براهیم، تو کی می‌آیی؟

«حسین شادمهر»

رباعی: تبریک بهاران

همسایه‌ی نزدیک بهاران باشیم

دنباله‌روی نیک بهاران باشیم

مانند گُل و شکوفه ما نیز به هم

گوینده‌ی تبریک بهاران باشیم

_{«حسین شادمهر»}

رباعی: تقویم پر از بهار

 

 

سرسبزیِ سبزه‌زار باشد دلتان

سرمست کنار یار باشد دلتان

تبریک بهار بوسه‌ای می‌طلبد

تقویم پُر از بهار باشد دلتان

 

 

حسین شادمهر 

(سال‌نومبارک‌وفرخنده‌باد)

 

 

رباعی: تا فصل بهار ...

باد آمده تا نوید مرگم بدهد

هشدار به رگبار تگرگم بدهد

مانند درخت منتظر می‌مانم

تا فصل بهار، بار و برگم بدهد

«حسین شادمهر»

رباعی: ای دل غم بی‌حواسی‌ات را چه کنم؟

ای دل غم بی‌حواسی‌ات را چه کنم؟

بی‌صبری و پُر هراسی‌ات را چه کنم؟

طوفانی و بارانی و پر گرد و غبار ...

هشدار هواشناسی‌ات را چه کنم؟

«حسین شادمهر»