رباعی: از منظره‌ی شکوفه‌ها عکس بگیر

از منظره‌ی شکوفه‌ها عکس بگیر

از این همه هدیه‌ی خدا عکس بگیر

در چهره‌ی گل، عکس رخ دوست ببین

با یک حرکت از این دو تا عکس بگیر

حسین شادمهر

رباعی: مانند درخت منتظر می‌مانم

رباعی

باد آمده تا نوید مرگم بدهد
هشدار به رگبار تگرگم بدهد
مانند درخت منتظر می‌مانم
تا فصل بهار، بار و برگم بدهد

***

دوبیتی
چه  خشک و بی‌گل و بی‌سایه ماندم
نه برگی از درختی سبز خواندم
برای یادگاری، کاش من هم
به دست خود درختی می‌نشاندم


حسین شادمهر

رباعی: پیوسته خطاب شعر من هستی تو

پیوسته خطاب شعر من هستی تو

یک شعر، جواب شعر من هستی تو
فردا برسد به چشم خود خواهی دید
عنوانِ کتاب شعر من هستی تو

حسین شادمهر

رباعی: دیشب به هزار آه، لرزید زمین

دیشب به هزار آه، لرزید زمین

شد رنگ رخش سیاه، ‌لرزید زمین
ابر آمد و ماه را در آغوش گرفت...
از دوری روی ماه، لرزید زمین

حسین شادمهر

رباعی: خورشید سپیده‌ی سحر، صبح بخیر

خورشید سپیده‌ی سحر، صبح بخیر
مهتاب سپید لب شکر، صبح بخیر
هرصبح دو بوسه می‌زنم بر رویت
این بوسه سلام و آن دگر صبح بخیر

حسین شادمهر

رباعی: امین آمده است

مژده که بهار، بر زمین آمده است
مولود ربیع، ختم دین آمده است
در باغ، گل محمّدی روییده
از دامن آمنه، امین آمده است

حسین شادمهر

* میلاد حضرت رسول اکرم، خجسته باد

رباعی: خلعت سرخ

جز حضرت دوست بر کسی بنده نبود
هنگام وداع فکر آینده نبود
این خلعت سرخ عشق، جز مرد شهید
بر قامت غیر او برازنده نبود

حسین شادمهر

رباعی: قد قامت تو اقامه را زیبا کرد

قد قامت تو اقامه را زیبا کرد

وصف رخ تو چکامه را زیبا کرد

بی عشق تو هویّت من جعلی بود

نام تو شناسنامه را زیبا کرد

حسین شادمهر

رباعی: چهل سال گذشت

یا با غم و یا با دل خوشحال گذشت

عمری به همین شیوه و منوال گذشت

ای دل غم فردا نخوری، دیدی که

در چشم بہ هم زدن چهل سال گذشت

حسین شادمهر

رباعی: شهید آوردند ...

بر مادر منتظر نوید آوردند

آلاله‌ی سرخ را سپید آوردند

در شهر هوای عشق جاری شده است

از جبهه‌ی عاشقی، شهید آوردند


حسین شادمهر