دوبیتی: عجب از دست دلّالان دارو

.

بہ جای نوشدم، سم می‎فروشند

ستم را جای مرهم می‎فروشند

عجب از دست دلّالان دارو

ڪه خون را نیز درهم می‎فروشند

حسین شادمهر 

نه رنگی مرا مانده بر رخ

نه رنگی مرا مانده بر رخ

نه جانی مرا مانده در تن

تو ای شعله‌ی عشق  آتش به جان زن

به جانم یکی شعله‌ دیگر بیفکن

-

در این روزگار سیه پرده‌ و سرخ و ناشاد

که او هم مرا برده از یاد

طبیبم چنین نسخه داد:

تماشای «قرص» نگار

و نوشیدن از «شربت» لعل یار

شب و صبح ، صد بار!

«حسین شادمهر»