غزل: در اینجا من و خلوت و اشک و آه

در اینجا من و خلوت و اشک و آه
در اینجا من و شمع و شب، شعر و ماه
 
در اینجا بدون تو ای آشنا!
نه سبزم، نه آبی، همیشه سیاه
 
همیشه به یادت تپیده دلم
نبودی به یادم ولی هیچگاه
 
تو در سینه‌ات عشق را کُشته‌ای
و برگردنت خون این بی‌گناه
 
مرا گر تو آزرده می‌خواستی
بیا این دل چاک‌چاکم گواه
 
از این خسته هر چیز و هر کار را
به جز ترک عشقت، که خواهی بخواه
 
قسم دادمت بارها، گوش کن
که خون دلم را مگردان تباه
 
بیا و ببین با وجود چه‌ها
هنوزت ولی هست چشمم به راه
 
بیا و تماشا کن این خسته را
به همراهی شمع و شب، شعر و ماه


«حسین شادمهر»

دور از تو ولی به روزه‌ام شک دارم

منظور من از هلال مه‌پاره تویی
عید من درماند‌ه‌ی بیچاره تویی
دور از تو ولی به روزه‌ام شک دارم
غم می‌خورم و موجب کفاره تویی

«حسین شادمهر»

دوبیتی‌هایی در سوگ مادر

فرشته زیر خاک! این باورم نیست
که دیگر سایه‌ی او بر سرم نیست
نمی‌بینم به غیر از غصّه و غم
به دنیایی که در آن، مادرم نیست

-
برایم سایه‌ی سر بود، مادر
نه گویا چیز دیگر بود، مادر
به دنیایم اگر چیزی نمی‌ماند
فقط ای کاش مادر بود، مادر
 
-
برایم یار و یاور کاش می‌ماند
کنارم روز دیگر کاش می‌ماند
فغان و درد و آه و اشک و افسوس
نگاه گرم مادر کاش می‌ماند
 
-
ز سر شد سایه‌ات کوتاه، مادر!
جهانم شد مصیبت‌گاه، مادر!
سخن آموختی، رفتی، نمانده ست
مرا جز وای مادر! آه مادر!

حسین شادمهر
* شادی روح مادران درگذشته و از جمله مادر حقیر، فاتحه‌ای بخوانید

شعر و ماه

  در اینجا من و خلـــوت و اشک و آه
  در اینجا من و شمع و شب، شعر و ماه

  در اینجــا بــدون تو ای آشنــا!
  نه سبزم، نه آبی، همیشه سیـــاه

  همیشـــه به یادت تپیده دلم
  نبودی به یادم ولی هیچــگاه

  تو در سینه‌ات عشق را کُشته‌ای
  و برگردنت خـــون این بی‌گناه

  مرا گر تو آزرده می‌خواستـــی
  بیا این دل چاک‌چاکم گـــواه

  از این خسته هر چیـــز و هر کار را
  به جز ترک عشقت، که خواهی بخواه

  تو را من قسم می‌دهم، گوش کن.
  که این عشق ما را مگردان تباه

  بیا و ببین با وجـــــود چــه‌ها
  هنوزت ولی هست چشمم به راه

  بیا و تماشا کن این خستــــــه را
  به همراهی شمع و شب، شعر و ماه

   «حسیــن شادمهـــر»

غزل نگاه

 دائم پس از نگاه تو یک دل سبک‌ترم
 ای خوب آسمانی از گل تو بهترم

 از ماه و از ستاره و خورشید برتری
 حتی به پیش پای تو از خاک کمترم

 تنها تویی، ‌تویی، تو و تنها تویی تویی
 آنکس که پروریده‌امش عشق در سرم

 شاهین عشق وسعت آفاق دل تویی
 من در میان چنگ تو همچون کبوترم

 از یاد برده‌ای تو و نامم نمی‌بری
 یادت ولی نبرده و نام تو می‌برم

 پروا نمی‌کند دلم از شعله‌های عشق
 پروانه‌وار شعله‌ی عشق تو می‌خرم

 ای نازنین! ز ناز بکاه و بیا ببین
 از باغ چیده دسته گلی، چشم بر درم

 ای گل! بدان که نغمه‌ی بلبل برای توست
 مرغی مهاجرم به هوای تو می‌پرم

 حسین شادمهر