غزل: در اینجا من و خلوت و اشک و آه

در اینجا من و خلوت و اشک و آه
در اینجا من و شمع و شب، شعر و ماه
 
در اینجا بدون تو ای آشنا!
نه سبزم، نه آبی، همیشه سیاه
 
همیشه به یادت تپیده دلم
نبودی به یادم ولی هیچگاه
 
تو در سینه‌ات عشق را کُشته‌ای
و برگردنت خون این بی‌گناه
 
مرا گر تو آزرده می‌خواستی
بیا این دل چاک‌چاکم گواه
 
از این خسته هر چیز و هر کار را
به جز ترک عشقت، که خواهی بخواه
 
قسم دادمت بارها، گوش کن
که خون دلم را مگردان تباه
 
بیا و ببین با وجود چه‌ها
هنوزت ولی هست چشمم به راه
 
بیا و تماشا کن این خسته را
به همراهی شمع و شب، شعر و ماه


«حسین شادمهر»

شعر و ماه

  در اینجا من و خلـــوت و اشک و آه
  در اینجا من و شمع و شب، شعر و ماه

  در اینجــا بــدون تو ای آشنــا!
  نه سبزم، نه آبی، همیشه سیـــاه

  همیشـــه به یادت تپیده دلم
  نبودی به یادم ولی هیچــگاه

  تو در سینه‌ات عشق را کُشته‌ای
  و برگردنت خـــون این بی‌گناه

  مرا گر تو آزرده می‌خواستـــی
  بیا این دل چاک‌چاکم گـــواه

  از این خسته هر چیـــز و هر کار را
  به جز ترک عشقت، که خواهی بخواه

  تو را من قسم می‌دهم، گوش کن.
  که این عشق ما را مگردان تباه

  بیا و ببین با وجـــــود چــه‌ها
  هنوزت ولی هست چشمم به راه

  بیا و تماشا کن این خستــــــه را
  به همراهی شمع و شب، شعر و ماه

   «حسیــن شادمهـــر»