به نام کارگر ...

تو را گرم تلاش و کار دیدم

عرق‌ریزان به زیر بار دیدم

به نام کارگر بردند و خوردند

تو را من همچنان نادار دیدم

«حسین شادمهر»

دست‌هایی که آشنای شالی بود

دست‌هایی که آشنای شالی بود

وقت برداشت برنج خالی بود

 می‌نشستند بر زمین و می‌دیدم

دستشان پینه‌دار دار قالی بود

 آن طرف تشنه بود و خسته و غمگین

پیرمردی که کوزه‌اش سفالی بود

 غنچه‌ای بر کسی نداده، می‌کوچید

نوبهاری که در همین حوالی بود

 حرمت دست پینه‌بسته را دارند،

فکر من بود و حیف خوش‌خیالی بود

«حسین شادمهر»