شعر طنز: قیمت ارز گران خواهد شد

قیمت ارز گران خواهد شد
هم گران مهر زنان خواهد شد

مرغ و ماهی که گران شد بسیار
بعد از آن نوبت نان خواهد شد

قیمت شیر و پنیر و کره هم
ناگهان در فوران خواهد شد

مسکن مهر بهم خواهد ریخت
مشکل خانه فلان خواهد شد

قیمت سکّه و یورو و دلار
لحظه‌ای در نوسان خواهد شد

پول ملّی به فنا خواهد رفت
کمترین ارز جهان خواهد شد

بحث بازار و سیاست همه جا
گپ و گفت همگان خواهد شد

این بگوید که چنین خواهد شد
آن بگوید که چنان خواهد شد

نحوه‌ی کنترل قیمت‌ها
بحث اجلاس سران خواهد شد

و یقین فکر خروج از کشور
در سر پیر و جوان خواهد شد

آخرش سکته‌ی قلبی‌ست، تمام
قلب ما بی‌ضربان خواهد شد

«حسین شادمهر»

شعر طنز: مثل سوئیس

همه جا صلح و صفا مثل سوئیس

و چه خوش آب و هوا مثل سوئیس

وضع و اوضاع تمام مردم

است بی چون و چرا مثل سوئیس

صبح اگر پنجره را باز کنی

پیش رو، دورنما مثل سوئیس

مردم توی خیابان همه شاد

همه راضی و رضا مثل سوئیس

مشکلی نیست؛ برای همه هست

کار و تفریح و غذا مثل سوئیس

چشم می‌افکنم این‌سو،آنسو

همه چیز و همه جا مثل سوئیس

بی زباله، همه جا پاک و تمیز

راهها، جادّه‌ها مثل سوئیس

گردش راست و چپ، راننده

می‌زند راهنما مثل سوئیس

خودروها بین خطوطند همه

تاکسی‌ها، عجبا مثل سوئیس

کودک کار نداریم اصلاٌ

هیچ جا نیست گدا، مثل سوئیس

می‌دهد بانک مرا وامی که

می‌شود کارگشا، مثل سوئیس

ابداٌ هیچ یک از کالا را

نیست تغییر بها مثل سوئیس

قیمت ارز ندارد نوسان

شده بازار لذا مثل سوئیس

نحوه‌ی زندگی هموطنان

رشد کرده چه بسا مثل سوئیس

در ادارات همه پاسخگو

رؤسا و وزرا مثل سوئیس

کارمندان اداره تکریم

می‌گذارند به ما مثل سوئیس

سرِ ساعت همه حاضر هستند

توی شورا وکلا مثل سوئیس

نه فقط دولت و مجلس بلکه

شده قاضی و قضا مثل سوئیس

مثلاٌ اینکه مدیر فاسد

شده محکوم جزا مثل سوئیس

-

هر چه گفتم همه را باور کن

شده ایران به خدا مثل سوئیس

«حسین شادمهر»

شعر طنز: وارد می‌کنیم

مرغ خوش‌اندام وارد می‌کنیم

هم خوراک دام وارد می‌کنیم

 سنگ پای چینی و صابون ترک

کیسه‌ی حمام وارد می‌کنیم

 دسته بیل و خاک قبر و قلوه سنگ

از همین اقسام وارد می‌کنیم

 خاویار و «خاوری» را می‌بریم

فندق و بادام وارد می‌کنیم

 هم برنج تایلندی را زیاد

بهر پخت شام وارد می‌کنیم

 گاه با رانت و نفوذ و رشوه‌ای

خودروی خوشنام وارد می‌کنیم

 گاه در تاریکی شب‌های مرز

دزدکی، آرام وارد می‌کنیم

 حال و روز اقتصادی خوب نیست

داروی سرسام وارد می‌کنیم

 کاسب تحریم و برجامیم ما

با و بی برجام وارد می‌کنیم

 الغرض تا هست ارز دولتی

تا شود اتمام، وارد می‌کنیم

«حسین شادمهر»

* منتشر شده در روزنامه قانون، 18 مرداد 1397

از گرانی دلار خسته‌ایم

از گرانی دلار خسته‌ایم
از هوای پر غبار خسته‌ایم
بس که جستجوی کار کرده‌ایم
ما نکرده هیچ کار، خسته‌ایم
قیمت اجاره خانه رشد کرد
زیر بار این فشار خسته‌ایم
بار زندگی به روی دوش ماست
مانده‌ایم زیر بار،‌ خسته‌ایم
گوشمان پر از هزار وعده است
ما چقدر از شعار خسته‌ایم
نان به سفره‌های ما نمی‌رسد
از فساد و احتکار خسته‌ایم
زخم ما عمیق، درد ما زیاد
رنج ما چه بی‌شمار، خسته‌ایم
با هراس و دلهره چه زیستیم
آهوییم، از شکار خسته‌ایم
چون تناوب غم است عمرمان
از خزان و از بهار خسته‌ایم
  
شعر طنز من چقدر تلخ شد!
خسته‌ایم ای نگار، خسته‌ایم
   
«حسین شادمهر»

شعر طنز: قیمت ارز حباب است چه بد

قیمت ارز حباب است چه بد
وضع بازار خراب است چه بد
لب تشنه، دل سوزان، ای وای
همه جا مشکل آب است چه بد
 خبر از چهچهه‌ی بلبل نیست
همه آواز غراب است چه بد
 نیست وامی که عیالی گیرم
دلم از عشق کباب است چه بد
همسر و مسکن و شغل و ماشین
همه اوهام و سراب است چه بد
پاسبان دزد رها کرده، ولی
در پی حفظ حجاب است چه بد
روز هر روز فقط بد خبری
روزیِ پیر و شباب است چه بد
شده آشوب دلم تا چه کنم؟
زندگی در تب و تاب است چه بد
گره افتاده به کارم بد جور
عاقبت چاره طناب است چه بد
نمره‌ی زندگی ما مردم
کمتر از حد نصاب است چه بد
در هیاهوی گرانی و فساد
شخص مسئول به خواب است چه بد
سهم او پارتی و پست و مقام
سهم من رنج و عذاب است چه بد
 به چپ و راست زده تا ببرد
دائماً پا به رکاب است چه بد
 وضع اینگونه جناب مسئول!
همه تقصیر جناب است چه بد
 کار اگر خوردن بیت‌المال است
که تو را حرص و شتاب است چه بد
 من و امثال مرا له کردی
جوجه در چنگ عقاب است چه بد
دلم از سوز و گداز آکنده
بزم تو شعر و شراب است چه بد
 یقه‌ی خلق خدا را ول کن
هدفت کار ثواب است! چه بد
 خوردن و بردن تو قانونی‌ست!
همه بر طبق کتاب است چه بد
 ژن خوبی و نداری باکی
همه را از تو جواب است چه بد
 لقب دکتر و حاجی داری
همه ‌شان صرف نقاب است چه بد
 شنوا نیستی و در عجبم
که مرا با تو خطاب است! چه بد
 -
سر تو توی حساب است و کتاب...
حال تو روز حساب است چه بد


حسین شادمهر

غزل: دلم از سواران جدا مانده است

دلم از سواران جدا مانده است

سواران کجا، دل کجا مانده است؟

 

دل وحشی لاابالی من

خدایا! مگر بی خدا مانده است؟

 

نمی‌بینم از آن سواران اثر

از آنها فقط ردّ پا مانده است

 

نہ ساز و نہ یک نغمہ‌ے دلنواز

و باز این دلم بی صدا مانده است

 

فقط حسرت و وحشت و غصّہ است

پس این دل در اینجا چرا مانده است؟

 

الا ای سواران مقصد رسیده

دلی خستہ دور از شما مانده است

 

کسی از شما هیچ آیا نگفت

کہ از ما کسی دور جا مانده است؟

 

 

حسین شادمهر

غزل: دلم گریه می‌کند

با سوز و اشک و آه، دلم گریه می‌کند
با جامه ی سیاه، دلم گریه می‌کند

دشمن به روبروست هزاران هزار تا
بر شاه بی سپاه، دلم گریه می‌کند

خورشید روی نیزه شد و آسمان گرفت
با یاد روی ماه، دلم گریه می‌کند

بر پای طفل خار مغیلان نشسته است
بر طفل بی‌گناه، دلم گریه می‌کند

کو آن سوار تا بکشد دست بر دلم
همراه ذوالجناح، دلم گریه می‌کند

گُل‌ها به زیر تلّ پر از نیزه مانده‌اند
در گود قتلگاه، دلم گریه می‌کند

اینگونه پا برهنه کجا می‌برندشان؟
از رنج‌های راه، دلم گریه می‌کند

با یاد گریه‌های پر از سوز دخترش
در شام و در پگاه، دلم گریه می‌کند

*
ماه محرم است، خدایا! ولیِ عصر-
ارواحنا فداه، دلش گریه می‌کند
حسین شادمهر

شعر طنز : به او رای دهیم!

(در نکوهش بداخلاقی‌های انتخاباتی)

 

در تکاپوست به او رای دهیم

پر هیاهوست، به او رای دهیم!

در و دیوار پر از تبلیغات

همه جا اوست، به او رای دهیم!

چهره‌ی پوسترش با فتوشاپ

شده خوش پوست، به او رای دهیم!

خوشگل و خوش‌نمک و خوش‌صحبت

خوش بر و روست، به او رای دهیم!

بده بستان چه فراوان دارد

پشت پستوست! به او رای دهیم!

گفته حلّال مسایل هستم

نه خطاگوست، به او رای دهیم!

فک و فامیل بزرگی دارد

توی در توست، به او رای دهیم!

می‌تواند همه را سنگ کند!

اهل جادوست، به او رای دهیم!

شده دلسوز برای من و تو

مثل خالوست! به او رای دهیم!

عکسِ با رفتگرش را دیدی؟

گرمِ جاروست، به او رای دهیم!

وعده‌هایش همه شیرین و قشنگ

نیک و نیکوست، به او رای دهیم!

کلک و حیله و حقّه بلد است

وه چه پرروست! به او رای دهیم!

خون دل خورده برای این پست

چون که زالوست! به او رای دهیم!

شده آواره برای دو سه رای

این سو آن سوست، به او رای دهیم!

از غم و غصّه‌ی ما بی‌خبر است

خنگ و هالوست، به او رای دهیم!

پیش او نامزد آن حزبی

موش ترسوست، به او رای دهیم!

-

الغرض، باقلوا است و هلوست

آری ای دوست، به او رای دهیم!

«حسین شادمهر»

غزل: ببار ای سپید صمیمی

ببار ای سپید صمیمی، ببار
برای دل من سپیدی بیار

شکوه شکوفایی‌ات دیدنی‌ست
بیفشان شکوفه، هزاران هزار

پر از حسّ زیبا شدن گشته‌ام
و از شوق برفم چسان بی‌قرار

به داماد شمشاد فرخنده باد
وصال عروس سپید چنار

چه برفی، چه برفی، سپید سپید
چه فصلی، چه فصلی، بهار بهار!


«حسین شادمهر»

قدم قدم به تماشای جاده می‌آیم

 

قدم قدم به تماشای جاده می‌آیم

دوباره مست شدم، بی اراده می‌آیم

 

شبیه بادِ مشوّش، چه باید از سفرم

هزار بادیه را سوی باده می‌آیم

 

جفای خار مغیلان، فدای حضرت دوست

به قدرت کرمش، سهل و ساده می‌آیم

 

برای عرض ارادت به آستان وفا

به سینه دست ادب را نهاده می‌آیم

 

چه اجتماع عظیمی، چه اشتیاقی ناب

به پایبوس، دل از دست داده می‌آیم

 

-

دوباره راه نجف- کربلا، به عشق حسین

در اربعین حسینی، پیاده می‌آیم

«حسین شادمهر»

التماس دعا