رباعی: قد قامت تو اقامه را زیبا کرد

قد قامت تو اقامه را زیبا کرد

وصف رخ تو چکامه را زیبا کرد

بی عشق تو هویّت من جعلی بود

نام تو شناسنامه را زیبا کرد

حسین شادمهر

دوبیتی: شرارت باریِ چشم تو زیباست

شرارت باریِ چشم تو زیباست

چه کاشیکاریِ چشم تو زیباست

مهندس را دو چشمت کرد شاعر

بسی معماریِ چشم تو زیباست
 

حسین شادمهر

رباعی: خداحافظ بهار

ای یار و نگار من! خداحافظِ تو

رفتی ز کنار من، خداحافظِ تو

با «تیر» فراق تیره‌روزم کردی

ای فصل بهار من! خداحافظِ تو

«حسین شادمهر»

رباعی: از این همه گل، تو انتخابم هستی

من خسته‌ام و لذّت خوابم هستی

لب تشنه‌ام و جرعه‌ی آبم هستی

زیباتر و بهتر از تو هم آیا هست؟

از این همه گل، تو انتخابم هستی

«حسین شادمهر»

غزل: در اینجا من و خلوت و اشک و آه

در اینجا من و خلوت و اشک و آه
در اینجا من و شمع و شب، شعر و ماه
 
در اینجا بدون تو ای آشنا!
نه سبزم، نه آبی، همیشه سیاه
 
همیشه به یادت تپیده دلم
نبودی به یادم ولی هیچگاه
 
تو در سینه‌ات عشق را کُشته‌ای
و برگردنت خون این بی‌گناه
 
مرا گر تو آزرده می‌خواستی
بیا این دل چاک‌چاکم گواه
 
از این خسته هر چیز و هر کار را
به جز ترک عشقت، که خواهی بخواه
 
قسم دادمت بارها، گوش کن
که خون دلم را مگردان تباه
 
بیا و ببین با وجود چه‌ها
هنوزت ولی هست چشمم به راه
 
بیا و تماشا کن این خسته را
به همراهی شمع و شب، شعر و ماه


«حسین شادمهر»

که مشتاقم به قربانگاه

« عید قربان مبارک»

پریش و ناشکیبایم
شب عید است
به چشمت دعوتم کن
که مشتاقم به قربانگاه زیبایم

«حسین شادمهر»

دل دور از گناهی داشتم کاش

دل دور از گناهی داشتم کاش

به عشقت تکیه‌گاهی داشتم کاش

در این فصل هجوم غربت و غم

کنارت جان پناهی داشتم کاش

«حسین شادمهر»

از کتاب "فرصت‌های ابری"، نشر مایا، 1395

^{کانال تلگرام    ،   صفحه اینستاگرام}

دوبیتی: خطوط موازی

همیشه تک‌نوازی، این من و تو

بدون عشق‌بازی، این من و تو

ریاضی گفته وصل ما محال است

دو تا خط موازی، این من و تو

«حسین شادمهر»

از کتاب "فرصت‌های ابری"، نشر مایا، 1395

^{کانال تلگرام    ، صفحه اینستاگرام}

دلم کرده هوای چشمهایت

دلم کرده هوای چشمهایت

بده ویزا برای چشمهایت

ونیز و روم و پاریسم همین جاست

همین جغرافیای چشم هایت

«حسین شادمهر»

دور از تو ولی به روزه‌ام شک دارم

منظور من از هلال مه‌پاره تویی
عید من درماند‌ه‌ی بیچاره تویی
دور از تو ولی به روزه‌ام شک دارم
غم می‌خورم و موجب کفاره تویی

«حسین شادمهر»