غزل: دلم گریه می‌کند

با سوز و اشک و آه، دلم گریه می‌کند
با جامه ی سیاه، دلم گریه می‌کند

دشمن به روبروست هزاران هزار تا
بر شاه بی سپاه، دلم گریه می‌کند

خورشید روی نیزه شد و آسمان گرفت
با یاد روی ماه، دلم گریه می‌کند

بر پای طفل خار مغیلان نشسته است
بر طفل بی‌گناه، دلم گریه می‌کند

کو آن سوار تا بکشد دست بر دلم
همراه ذوالجناح، دلم گریه می‌کند

گُل‌ها به زیر تلّ پر از نیزه مانده‌اند
در گود قتلگاه، دلم گریه می‌کند

اینگونه پا برهنه کجا می‌برندشان؟
از رنج‌های راه، دلم گریه می‌کند

با یاد گریه‌های پر از سوز دخترش
در شام و در پگاه، دلم گریه می‌کند

*
ماه محرم است، خدایا! ولیِ عصر-
ارواحنا فداه، دلش گریه می‌کند
حسین شادمهر

رباعی: اعیاد شعبانیه

«فرا رسیدن اعیاد شعبانیه مبارک باد»


شیــرانِ یلِ سپــاه دارد در خود
خورشیـدِ شبِ سیاه دارد در خود
به‌به! چه خجسته و مبارک، شعبـان
یک ماه، که پنج ماه دارد در خود


حسین شادمهر

 

رباعی: پرچم سرخ یا حسین (ع)

دلخسته و پر گناه باز آمده ام
از راه پر اشتباه باز آمده ام
با پرچم سرخ یا حسینم عهدیست
با پیرهن سیاه باز آمده‌ام

«حسین شادمهر»

رباعی: از داغ پدر، رقیه پرپر شده است

سالار حسین، آه، بی سر شده است

بانو زینب، چه بی برادر شده است

شمع و گل و پروانه همه سوخته‌اند

از داغ پدر، رقیه پرپر شده است

«حسین شادمهر»

غزل: تبار سرخ

«السلام علیک یا ابا عبدالله(ع)»

 

کاروانــی به راه از تبـاری سرخ

کاروان می‌رود برای کاری سرخ

 

سینه‌ی دشت را شکاف می‌دادند

ذوالجناحی سپید با سواری سرخ

 

آب،‌ بی آبرو شد و در آتش ســوخت

تا که سقا نشست در کناری، ‌سرخ

 

کودک تشنه را جواب تیــری بود

پاسخی این چنین به انتظاری سرخ

 

آن چنان این حماسه مانده جاویدان

هست تا روزگـار،‌ روزگـاری سـرخ

 

این شکـوهِ عروجِ خـونِ ایشان است

کهکشان رفته است در مداری سرخ

 

عشق، ای عشق! تا ابد تو جاویدی

با چنین باشکــوه اعتباری سرخ

 

«حسین شادمهر»

به‌به! چه خجسته و مبارک، شعبان

شیران یلِ سپاه دارد در خود

خورشید شب سیاه دارد در خود

به‌به! چه خجسته و مبارک، شعبان

یک ماه که پنج ماه دارد در خود

«حسین شادمهر»

*فرا رسیدن ماه شعبان و میلاد حضرت امام حسین (ع)، میلاد حضرت ابوالفضل العباس (ع)، میلاد حضرت امام سجاد (ع)، میلاد حضرت علی‌اکبر (ع) و میلاد حضرت امام مهدی (عج) بر شما مبارک باد.

بیچاره تو آب، کاین چنین شومی، آب!

بیچاره تو آب، کاین چنین شومی، آب!
از بوسه‌ی عباس، تو محرومی آب!
مهریه‌ی مادر به عزیزان نرسید
تا روز جزا به گریه محکومی، آب!

حسین شادمهر

از مجموعه شعر: فرصت‌های ابری / نشرمایا ، 1394

مرا دست بگیر

با کفر سپاهی‌ام، مرا دست بگیر
رو سوی تباهی‌ام مرا دست بگیر
ای حضرت عشق، یا حسین بن علی^(ع)
حرّبن ریاحی‌ام، مرا دست بگیر

حسین شادمهر

محرّم آمد و وقت عزا شد

محرّم آمد و وقت عزا شد

حسین (ع) از مکّه سوی کربلا شد

تمام شهر در سوگ حسین (ع) است

سرِ هر کوچه‌ یک هیئت به پا شد

حسین شادمهر