رباعی: قد قامت تو اقامه را زیبا کرد

قد قامت تو اقامه را زیبا کرد

وصف رخ تو چکامه را زیبا کرد

بی عشق تو هویّت من جعلی بود

نام تو شناسنامه را زیبا کرد

حسین شادمهر

رباعی: تا فصل بهار ...

باد آمده تا نوید مرگم بدهد

هشدار به رگبار تگرگم بدهد

مانند درخت منتظر می‌مانم

تا فصل بهار، بار و برگم بدهد

«حسین شادمهر»

دوبیتی: به دست خود درختی می‌نشاندم!

چه خشک و بی گُل و بی سایه ماندم

نه برگی از درختی سبز خواندم

برای یادگاری کاش من هم

به دست خود درختی می‌نشاندم!

حسین شادمهر

رباعی: بخشندگی درخت را می بینی؟

یک عمر شکوفه و ثمر داده درخت

یا سایه به خستۀ سفر داده درخت

بخشندگی درخت را می بینی؟

آذر همه را کیسۀ زر داده درخت

«حسین شادمهر»

بهاران دل انگیزم تو هستی

بهاران دل انگیزم تو هستی

شکوه فصل پاییزم تو هستی

و تنها تک درختی که دلم خواست

به آن دل را بیاویزم تو هستی

حسین شادمهر

درختکاری

چه خشک و بی گل و بی سایه ماندم

نه برگی از درختی سبز خواندم

برای یادگاری کاش من هم

به دست خود درختی می‌نشاندم!